Halverwege, soort van

G’day

Nou, toen was ik alweer halverwege. Wat raar is, want ik begin me zo langzamerhand een beetje ingeburgerd te voelen hier. Plat Australisch versta ik nog steeds voor geen klap, maar verder merk ik wel dat ik echt thuis begin te raken hier. Heeft misschien ook iets te maken met de aanwezigheid van mijn ouders, die het zo duidelijk niet zijn. Op de dag dat ze aankwamen waren mijn huisgenoten zo aardig om me even op het vliegveld af te zetten, ondanks dat ze zelf alleen maar naar de supermarkt moesten (die maar op 2 minuten rijden van hier zit, de andere kant op tov het vliegveld), dus dat was zeer aardig. Na het nodige gepruts met de huurauto (waarom wil die achterbak niet open, hoe werkt deze versnellingspook en waarom rijden deze idioten aan de linkerkant van de weg?) gingen we op weg naar Freo, waar mijn ouders een appartementje hadden voor de drie weken dat ze hier zijn. Was een zeer mooi huisje op een mooie plek, dus dat hadden ze goed geregeld. Ze zaten op 2 minuten van het strand waar ik surfles had, dus mijn ouders kwamen de volgende ochtend meteen even kijken en foto’s maken. In mijn verdediging moet ik zeggen dat het mijn eerste les op een ander bord dan een softboard (het beginnersboard) was, dus vandaar dat ik maar op zeer weinig foto’s daadwerkelijk op de plank sta. Het was 29 graden, dus dat hadden ze goed uitgezocht.

Daarna settelde het in een mooi ritme, overdag ging werk voor mij gewoon door, maar ’s avonds heb ik een paar keer bij ze gegeten en afgelopen weekend hebben we een eerste trip gemaakt. Die ging (voor de geinteresseerd met een kaart van Australie bij de hand) van Perth naar Cape Naturaliste naar Walpole naar Albany naar de Stirling Range naar Perth. Cape Naturaliste is een topje van een schiereiland wat bekend staat als goede walvisspot plaats in hun jaarlijkse trek van noord naar zuid. We waren er enigszins sceptisch naar toe gegaan, maar we hebben daadwerkelijk minstens 5 bultruggen langs zien zwemmen, wat zeer indrukwekkend was. Daarna door de Mammoth Cave, wat een mooie grot was maar voor een doorgewinterd geoloog als ondergetekende toch niet heel bijzonder. Die avond overnachten we in een hutje in de buurt van Walpole, waar we vanuit ons keukenraampje grazende kangoeroes en konijntjes konden zien, wat uiteraard toch wel wat heeft. Jammer is dan wel weer dat in het wc-gebouw van dezelfde camping een waarschuwingsbord hangt voor slangen, want die houden wel van de warme en vochtige omgeving van douchehokjes. Herinnert je toch weer aan die andere fauna van Australie. Daarna door naar de valley of the Giants: een natuurpark vol met 40-80 meter hoge eucalyptussen. Daartussendoor is een loopbrug gespannen die tot 50 meter hoog komt, zodat je daadwerkelijk tussen de boomkruinen doorwandelt. Was een hele bijzondere ervaring (in de positieve zin van het woord). Tot slot nog naar de Stirling range, wat een stuk of 10 bergen van een km hoog zijn in een verder vlak landschap. Het uitzicht schijnt erg gaaf te zijn, maar aangezien het mooie weer ons een beetje in de steek gelaten had, had ik vanaf de top uitzicht tot ongeveer 20 meter verderop, waar je niet zoveel mee opschiet. Dan maar over twee maanden in de herkansing.

Na een uitermate frustrerende afgelopen 1,5 maand begint er eindelijk weer wat schot te komen in mijn werk, dus daar ben ik zeer gelukkig mee. Daarnaast mocht ik er nog een tweede project bij oppakken, wat voor de afwisseling ook wel leuk is. Dat tweede project heeft ook te maken met de opslag van co2, maar nu in Algerije. Ik heb geen idee hoe toegankelijk de site is voor mensen met minder aardwetenschappelijke achtergrond, maar meer informatie over wat daar gebeurt is te vinden op http://www.insalahco2.com/.

Ik kan zo langzamerhand gaan beginnen met schrijven, want ik begin de eerste resultaten te produceren. Als het uiteindelijk allemaal af is kan ik de geinteresseerden een kopietje sturen maar tot die tijd moet ik het nog even enigszins voor me houden. Los van dat dus gelukkig mijn modelleerwerk op zijn einde begint te lopen en ik dus hoogstwaarschijnlijk wel op tijd mijn rapport af ga krijgen begint ook verder het einde wel een beetje in zicht te komen: het is de laatste week van Johannes en ook de Duitse stagiairs zijn over een paar weken klaar. Dan bleef ik helemaal zielig en alleen achter, maar vermoedelijk gaan de laatste loodjes toch nog dusdanig veel tijd kosten dat ik dat niet vreselijk ga missen. Sterker nog, de pauzes beginnen af en toe wel wat uitloop te vertonen, dus misschien is het alleen maar goed voor mijn productiviteit.

Verder was er nog een kleine reden voor stress: binnen 3 weken nadat ik in mijn nieuwe kamer getrokken was werd ook dit huis door de huisbaas te koop gezet (wat de reden was dat ik mijn vorige kamer uitmoest) en een dag later was het verkocht (tsja, een vastzittende huizenmarkt kennen ze hier niet echt). Gelukkig kunnen we er van de nieuwe huisbaas nog een tijdje in blijven zitten en vandaag is vastgelegd dat ‘een tijdje’ in ieder geval tot het einde van mijn contract is, dus dat is zeer aangenaam. Verder blijven mijn huisgenoten een beetje teruggetrokken, maar het contact wat we hebben is prima.

De heimwee naar Nederland valt nog steeds mee. Het hielp natuurlijk dat mijn ouders een hoop lekkere Nederlandse producten meegenomen hadden: drop, pepernoten, roggebrood en zo verder. Alhoewel het afgelopen dagen wat natter was dan ik tot nu toe gewend was gaat het weer nog steeds de goeie kant, komende maandag wordt het voor eerst boven de 30 graden. En als ik dan al het gezeur over weer in Nederland meekrijg, voel ik nog geen acute behoefte om terug te gaan. Daarnaast begint het feit dat ik sinds September vorig jaar eigenlijk al geen noemenswaardige vakantie meer heb gehad (en dan reken ik het draaien van een UIT en IK als bestuur nog wél als vakantie, wat ook niet helemaal waar is) zo langzamerhand wel zijn tol te eisen, dus ik wil zometeen eerst even genieten van twee maanden vakantie voor ik jullie weer in levende lijve kom vervelen met rare verhalen.

Goed, dat was hem wel weer voor voorlopig, wie dit niet genoeg vindt moet maar mailen ;)

Toedeledoki